تأثیر یک برنامه تمرینات اصلاحی بر قدرت، دامنه حرکتی و عملکرد بسکتبالیست های دارای والگوس پویای زانو

مقدمه و اهداف سازوکار آسیب لیگامان صلیبی قدامی در بسکتبال اغلب به صورت غیربرخوردی بوده و عامل خطرساز کلیدی آن والگوس پویای زانو است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر یک برنامه تمرین اصلاحی بر قدرت، دامنه حرکتی و عملکرد بسکتبالیست­های دارای والگوس پویای زانو انجام شد. مواد و روش­ ها در پژوهش حاضر 32 بسکتبالیست با میانگین سنی 7/1±8/20 سال، قد 05/0±83/1 متر، وزن 2/5±0/74 کیلوگرم و دارای والگوس پویای زانو، به عنوان آزمودنی شرکت نمودند که به صورت تصادفی در دو گروه (تمرین 16، کنترل 16 نفر) قرار گرفتند. ارزیابی­ها شامل دامنه حرکتی (دورسی فلکشن، آبداکشن، چرخش خارجی ران)، قدرت ایزومتریک (دورسی فلکشن، پلانتار فلکشن، ابداکشن و چرخش خارجی ران) و عملکرد (آزمون­های لی و تعادل) در پای برتر بود. یافته­ ها نتایج آنالیز کوواریانس نشان داد که اعمال برنامه تمرین اصلاحی موجب کاهش معنادار (01/0P<) والگوس پویای زانو در لحظه حداکثر فلکشن (51/6 درجه)، بهبود معنادار (01/0P<) دامنه حرکتی (دورسی فلکشن زانو خم 43/3 درجه، دورسی فلکشن زانو صاف 25/2 درجه، آبداکشن 38/2 درجه و چرخش خارجی ران 75/1 درجه)، قدرت (دورسی فلکشن 32/2 کیلوگرم، پلانتارفلکشن 87/4 کیلوگرم، ابداکشن 82/1 کیلوگرم و چرخش خارجی ران 58/1 کیلوگرم)، تعادل (33/3 سانتی­متر) و عملکرد لی (25/13 سانتی متر) می­گردد. نتیجه­ گیری نتایج پژوهش حاضر نشان داد که ارائه این تمرین اصلاحی نه تنها می­تواند باعث بهبود معنادار قدرت و دامنه حرکتی مفاصل دیستال و پروگزیمال زانو و عملکرد شود، بلکه به نظر می­رسد بتواند به پیشگیری از آسیب­های ناشی از والگوس پویای زانو طی فعالیت­های عملکردی در اندام تحتانی نیز کمک نماید.